نحوه ی استفاده از آبمیوه گیری های دلمونتی

توضیحات

آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275:

آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275 دارای دهنه ورودی عریض که امکان ورود میوه درسته به داخل دستگاه وجود دارد. تمامی تنظیمات در صحفه نمایش دیجیتال نمایش داده میشود. تفاله خروجی این دستگاه در مخزنی که در پشت آن قرار گرفته است ریخته می شود و برای خروجی ابمیوه یک پارچ دردار یک لیتری در نظر گرفته شده است. موتور ٨٠٠ وات این دستگاه، سرعت را در پنج مرحله تعیین کرده است. این دستگاه دارای عملکرد پالس است و برای تهیه مخلوط یکدست یا در مواجه با مواد سخت می توان حداکثر توان موتور را بصورت ضربه ای استفاده کرد. این محصول دارای ۱۸ ماه گارانتی و ۱۰ سال خدمات پس از فروش میباشد.

آماده کردن دستگاهآب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275 برای استفاده:

• پس از باز کردن بسته بندی دستگاه و پیش از آنکه از دستگاه استفاده کنید , بررسی کنید که هیچ یک از قطعات و ملحقات دستگاه آسیب ندیده باشد.
• قطعاتی از دستگاه را که در تماس با مواد خوراکی هستند بشویید و سپس خشک کنید.
• پیش از گرفتن آب میوه و و سبزی , چندین بار پیاده و سوار کردن دستگاه را تمرین کنید تا به صورت کامل آن را یاد بگیرید.
• میوه یا سبزیجات را بشویید و آن را طوری خرد کنید که برای لوله هدایت کننده مناسب باشد.

استفاده از آب میوه گیری آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275 :

• مخزن گردآوری آب میوه را روی موتور قرار دهید و سبد صافی را در مخزن بگذارید.مطمئن باشید که سبد صافی بر روی شفت قرار گرفته است.
• درپوش را قرار دهید و بازوی قفل شونده را بالا بکشید تا در هر طرف از مخزن چفت شود.
• با کمی کج کردن ظرف پالپ , آن را داخل دستگاه قرار دهید.
• با تراز کردن شیار فشار لغزنده , آن را در گلویی بلغزانید , در حالی که بخش کوچک به سمت داخل گلویی است.
• دو شاخه دستگاه را وصل کنید و SEL را فشار دهید تا سرعت مورد نیاز از ۱ تا  را انتخاب کنید و سپس دکمه  Start را بزنید.
• تکه های بریده شده را در گلویی بگذارید و آن ها را با کمک گوشت کوب دستگاه به سمت سبد صافی فشار دهید. و مطمئن شوید که پیش از آب میوه گیری , پارچ آبمیوه را خوب جا زده باشید و همچنین قبل از استفاده پارچ را شسته باشید.

چگونه آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275 را پیاده و سوار کنیم؟

پیاده کردن دستگاه:

• برق دستگاه را قطع کنید.
• بازوی قفل شونده را آزاد کنید.
• ظرف پالپ , درپوش شفاف و گوشت کوب را بردارید و سبد صافی و مخزن گردآوری آب میوه را جداگانه به سمت بالا فشار دهید.

سوار کردن دستگاه:

• مخزن گردآوری آب میوه را بر روی موتور بگذارید و سبد صافی را داخل کنید.
• درپوش شفاف را بر روی مخزن گردآوری آب میوه نصب کنید و بازوی قفل شونده را به سمت بالا سفت کنید تا زمانی که در محل خودش قرار گیرد و صدای کلیک بدهد.
• ظرف پالپ را در زیر محل خروج پالپ جای دهید و پارچ آب میوه را در زیر محل خروج آب میوه قرار دهید.
• دو شاخه دستگاه را وصل کنید , دستگاه آماده به کار است.

دستور کار با دستگاه:

1. این دستگاه نیازمند یک سیستم قفل ایمنی می باشد که اگر درپوش شفاف دستگاه به درستی قرار نگیرد و با بازروهای قفل شونده سفت نشود , دستگاه کار نخواهد کرد.
2. پیش از آغاز کار با دستگاه مطمئن شوید که کلید دستگاه خاموش است و نیز درپوش شفاف و بازوی قفل شونده به خوبی سفت شده اند.
3. میوه و سبزیجات را به طور کامل شستشو دهید , میوه ها را به قطعات کوچکی ببرید , به گونه ای که برای گلویی دستگاه نیز مناسب باشد.شن و ماسه میوه ها را جدا کنید و آن ها را پوست بکنید , این دستگاه برای میوه هایی مانند آلو , زردآلو , گیلاس پرتقال , لیمو , طالبی بسیار مناسب می باشد.
4. دو شاخه را وصل کنید و کلید دستگاه را روشن کنید و با توجه به میوه ها و سبزیجات گوناگونی که استفاده می شود , سرعت دلخواه را تنظیم کنید.

• سرعت ۱ : میوه های نرم (انگو , گوجه فرنگی , طالبی)
• سرعت ۲: کرفس , مرکبات , خیار
• سرعت ۳:سیب , گلابی , هلو
• سرعت ۴:هویج , سیر , چغندر
• سرعت ۵:میوه ها و سبزیجات سفت , انار و سیب زمینی

میوه ها و سبزیجات را در گلویی دستگاه بگذارید و گوشت کوب را به آرامی فشار دهید.

هرگز از انگشتان خود و یا از اشیاء به عنوان گوشتکوب استفاده نکنید.

هنگامی که ظرف پالپ یا پارچ آب میوه پر شد , کلید دستگاه را خاموش کنید و ظرف ها را خالی کنید , سپس کار را ادامه دهید.

توجه: با آب میوه گیری بیشتر از ۲ دقیقه پیاپی کار نکنید , گاهی پیش از خنک شدن دستگاه می توان زمان بیشتری با آن کار کرد.

احتیاط:

• هسته های درشت میوه هایی مانند زرد آلو , هلو , آلو , گیلاس و غیره را جدا کنید و اگر میوه مورد استفاده هسته خیلی درشتی داشته باشد , آن را پوست بکنید.
• میوه ها و سبزیجات نا مناسب برای آبگیری: موز , بَنگو , پایا و آناناس و نیز سایر میوه های سفت.
• هنگامی که کار با دستگاه تمام شد , کلید آن را خاموش کنید و دوشاخه را قطع کنید.

تمیز کردن آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275 و مراقب از آن:

• پیش تمیز کردن دستگاه , کلید آن را خاموش کنید و دو شاخه را قطع کنید.
• اگر هر بار پس از استفاده از دستگاه بی درنگ آن را تمیز کنید , تمیز کردن آن را آسان تر خواهد بود.
• برای تمیز کردن دستگاه از مواد ساینده , اسکاچ , استون , الکل , و غیره استفاده نکنید.
• همه قطعات جدا شونده دستگاه را می توانید در ماشین ظرفشویی بشویید.
• این قطعات را برس تمیز کننده و آب گرم تمیز کنید و با مقداری مایع ظرفشویی بشویید و آن را در زیر شیر آب , آبکشی کنید.
• بخش موتور را با یک پارچه نرم و خشک پاک کنید و نگذارید آبی به روی آن بریزد.
• تیغه دستگاه برنده است , هنگام تمیز کردن آن بسیار مراقب باشید.
• به ظور منظم سبد صافی از بابت نشانه های آسیب دیدگی بررسی کنید و اگر دچار آسیبی باشد , از آن استفاده نکنید.هرگز بخش موتور را در آب فرو نبرید و یا آن را در زیر شیر آب نگذارید.

انبارش آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275:

• پیش از انبارش دستگاه مطمئن شوید که دو شاخه دستگاه قطع باشد و دستگاه کاملا از کار ایستاده باشد.
• همه قطعات جدا شونده دستگاه را خشک کنید.
• قطعات و لوازم تمیز شده را بر طبق بخش مربوط به سوار کردن دستگاه سوار کنید.
• دستگاه تمیز شده را در محلی خشک و صاف نگهداری کنید.

خصوصیات آب میوه گیری دلمونتی مدل DL 275 کدام اند؟

• مجهز به موتور قدرتمند ۸۰۰ وات کم صدا  با ۳ سرعت متفاوت
• دارای کارکرد بدون لرزش
• دارای دهانه ورودی بزرگ به اندازه یک سیب کامل
• دارای سبد فیلتر تمام استیل و پارچ شیشه ای بزرگ به ظرفیت ۱/۵ لیتر و آسیاب خردکن یک لیتری با پایه استیل
• دستگاهی ایده آل با توانایی اجرای ۴ عملکرد متفاوت
• سیستم تفاله گیر و آبمیوه گیری جداگانه
• دارای بدنه زیبای تمام استیل با صفحه نمایش دیجیتالی کنترل مراحل انجام کار با دستگاه

موارد استفاده آب میوه گیری دلمونتی  DL 275 چیست؟

• آبمیوه گیر
• مخلوط کن
• ریز ریز کردن
• خرد کردن

درباره دلمونتی:

دلمونتی نام قلعه ای تاریخی در جنوب ایتالیا میباشد که در منطقه آبولیا مشرف به شهر آندریا بنا شده است. این قلعه بسیار زیبا با معماری ۸ ضلعی منحصر به فرد در سال ۱۲۳۷ میلادی توسط امپراطور مقدس رومیان احداث گردید. دلمونتی در فرهنگ زبان ایتالیایی به معنای کوه (‌صلابت و استواری ‌) می باشد.

از جمله محصلات این شرکت می توان به ظروف پذیرایی، سرویس قابلمه، قابلمه، تابه همچنین به ابزار آشپزخانه از جمله بستنی ساز، چرخ گوشت، گوشکوب و رنده، آب میوه گیری، میوه خشک کن، همزن و آسیاب کن، ترازو، کارد و تخته آشپزی، زودپز و پلوپز، تخم مرغ پز، توستر غذا، ماکروویو، میکر غذا، سرخ کن، بخارپز،  لوازم نوشیدنی از جمله چای ساز و قهوه ساز و همچنین لوازم شستشو و نظافت از جمله اتو، بخار شو، جارو برقی و سشوار اشاره کرد. شعار این شرکت آرامش زندگی با محصولات و لوازم خانگی دلمونتی ایتالیا است.

سرهم کردن رایانه مخصوص بازی

ما در این جا می‌خواهیم انتخاب، روش نصب و ارتقای قطعات را برای شما شرح دهیم. ابتدا قطعات رایانه را به لحاظ اهمیت و نقش موثر آنها بررسی می‌کنیم. سپس با توجه به اهمیت پردازنده و دیگر قطعات اصلی موثر در اجرای بازی‌ها، به‌طور اختصاص به نقش GPU در یک سیستم بازیخوری می‌پردازیم.

پردازنده‌ها

الان بهترین زمان برای ارتقای رایانه خود یا جمع کردن سیستم رایانه جدید با مناسب‌ترین قیمت است. برای مثال اتفاق مهمی که در فرآیند تکراری تغییر در سخت افزارهای بازی رخ داده، کنار رفتن پردازنده اینتل Core i5 2500k به نفع همردیف دیگرش k153507 بود. این تراشه از سری پردازنده‌های آیوی بریج است و بتازگی به‌عنوان گل سر سبد پردازنده‌های i5 اینتل معروف شده است. به این علت که بیشتر پردازنده‌های جدید i5 سری هزول اینتل برای سیستم‌های مخصوص بازی چنگی به دل نمی‌زنند، هنوز بهترین انتخاب پردازنده سری آیوی بریج فوق است. این پردازنده یک افزاینده (مالتی پلایر) با قفل باز دارد که می‌تواند ارتقای آن از راه دستکاری تنظیمات (اورکلاک کردن) را به‌صورتی باور نکردنی آسان کند. این پردازنده خیلی بیشتر از آنچه را که بازی‌های شما به آن نیاز دارند، ارائه می‌کند. اگر موضوع ارتقای سیستم مطرح باشد، ما به هیچ وجه به شما توصیه نمی‌کنیم سراغ پردازنده‌های Core i7 بروید؛ زیرا قابلیت ابر چند نخی (Hyperthreading) پردازنده‌های i7 که با تکیه بر این فناوری دو نخ (هسته پردازشی مجازی) را روی یک هسته پردازنده ایجاد می‌کنند، در اجرای بازی‌ها هیچ منفعتی برای سیستم ندارد. با این حال بسنده کردن به پردازنده Core i3 به‌‌دلیل مقدار کمی صرفه‌جویی را نیز کاری درست نمی‌دانیم.

مادربورد

اگر مادربورد شما از سری Z68 باشد، درخصوص ارتقا، اصلا خرید یک مادربورد براساس چیپ ست H77 یا مدل‌های جدیدتر را صلاح نمی‌دانیم. از آنجا که پردازنده‌های آیوی بریج با مادربوردهای قدیمی‌تر Z68 کار می‌کنند، مجهز بودن به این چیپ ست‌های جدید، ضرورتی ندارد، اما وقتی پای جمع کردن سیستم جدید در میان است و اختلاف قیمت دو فناوری مادربورد چندان زیاد نیست، رفتن به سراغ فناوری قدیمی کاری عاقلانه نبوده و خرید مادربورد H77 یا حتی مادربوردهایی با چیپ ست جدیدتر و حتی خرید پردازنده‌های سری هزول منطبق با آنها، کاری درست و قابل توجیه است.

چیپ ست جدید شکاف اتصال (اسلات) پی.سی.آی اکسپرس نگارش 3.0(PCI-Express) را مورد پشتیبانی قرار داده و بهره بردن یو.اس.بی 3.0 محلی از مزایای اصلی آن است.

کارت گرافیک

گرافیکی که شما برای بازی نیاز دارید باید قادر باشد بالاترین مقدار فریم ریت (نرخ قاب تصویر) را در ثانیه ارائه کند. برای کاربرانی که بودجه متوسطی دارند، بهترین انتخاب‌ها کارت گرافیک رادئون 7850HD شرکت AMD و کارت‌های جی فورس سری 660 شرکت انویدیاست. با این‌که گرافیک‌های سری 660 کمی گران‌تر هستند، اما به شما توصیه می‌کنیم این نوع کارت گرافیک را بخرید.

این کارت گرافیک حتی جی فورس Ti560 را که از آن گران‌تر هم هست براحتی از میدان خارج می‌کند و وقتی نوبت به (رزولوشن‌) بالا و کوک کردن ساز آنتی الایزینگ در رزولوشن 1080P می‌رسد، رادئون HD6970 شرکت ای.ام.دی نیز در برابر آن کم می‌آورد. اگر هم به‌دنبال یک گرافیک ارزان‌تر هستید، رادئون HD 6870s ای.ام.دی بخوبی از پس اجرای بازی ‌Battelfield3 در رزولوشن 1080P برمی‌آید. انتخاب گرافیک براساس مقدار حافظه آن اشتباه متداولی بین بیشتر بازی‌خورهاست. شما فقط موقعی باید نگران مقدار رم کارت گرافیک باشید که بخواهید با رزولوشن عظیمی (مثلا کار با سه عدد صفحه نمایش در حالت فراگیر یا استفاده از صفحه نمایش 4K) بازی کنید. پس اگر رزولوشن مورد نظر شما در حد 1920 در 1080 باشد، مقدار رم گرافیک زیاد مهم نیست. نکته مهم‌تر آن که باید مورد توجه قرار بگیرد، نوع حافظه گرافیک است. به خاطر داشته باشید که حافظه گرافیک نوع GDDR5 می‌تواند دو برابر حافظه GDDR3 با مقدار رم مساوی و نرخ سیکل ساعتش مشابه پهنای باند در اختیار ما بگذارد. پهنای باند حافظه یکی از گلوگاه‌های کارایی سیستم است که باید به آن توجه خاصی بشود. در انتخاب کارت‌های گرافیکی یک گیگابایت حافظه GDDR5 بر چهار گیگابایت حافظه GDDR3 مزیت دارد.

صفحه نمایش

صفحه نمایش یا مانیتور شما نیز عامل مهم و تعیین‌کننده‌ای است. با یک صفحه نمایش 1280 در 1080 پیکسل (فول اچ دی) اگر شما بودجه زیادی صرف یک سخت افزار گرافیک فوق پیشرفته کنید، مطمئن باشید پول خود را دور ریخته‌اید، اما اگر قصد داشته باشید سه صفحه نمایش فول اچ دی را همزمان با هم در حالت فراگیر (surround) به‌کار ببرید، یک گرافیک سطح متوسط برای بازی‌های مدرن 3D جواب نمی‌دهد.

نصب قطعات (جمع یا اسمبل کردن رایانه)

در نگاه اول شاید جمع کردن رایانه کار سختی به نظر بیاید، اما اگر بدرستی شیوه نصب قطعات را بدانید، اسمبل کردن رایانه کار بسیار آسانی است. (عکس‌هایی که ما در اینجا انتخاب کرده‌ایم مربوط به ارتقای یک رایانه قدیمی است و نصب قطعات در رایانه‌های جدید نیز به همان صورت است و هیچ تفاوتی ندارد)

قدم اول

رایانه را خاموش کرده،کلید پاور آن را نیز روی حالت خاموش می‌گذاریم و پس از آن تمام کابل‌ها و سیم‌های متصل به کیس را جدا می‌کنیم.

قدم دوم

پیچ‌های پشت کیس را باز کرده درپوش‌های پنل بغل کیس را جداکرده، کنار بگذارید و پیچ‌ها را در یک قوطی کوچک جمع کنید تا گم نشوند. روی فرش و موکت کار ارتقا و اسمبل را انجام ندهید، زیرا ممکن است الکتریسیته ساکن ایجاد شده در پرزهای موکت و قالی به قطعات الکترونیکی سخت‌افزار شما منتقل شده و به سخت‌افزارها صدمه وارد کند.

بهتر است این کار را روی یک میز انجام بدهید. اگر میز هم در دسترستان نبود، کیس را روی زمین بگذارید و قسمت فلزی یک پیچ‌گوشتی را به فلز کیس چسبانده و نوک پیچ‌گوشتی را به زمین تماس بدهید تا الکتریسیته ساکن آن تخلیه شود. پس از آن همین کار را با استفاده از پیچ‌گوشتی و یک تکه سیم در مورد مادربورد تکرار کرده و الکتریسیته ساکن آن را تخلیه کنید. حال کابل‌های پاور، درایو دیسک سخت (هارد دیسک) و گرداننده نوری (سی.دی یا دی.وی.دی رایتر) را از مادربورد قدیمی درآورده و قطع کنید. پیچ‌هایی را که مادربورد را روی شاسی کیس نگه‌داشته‌اند باز کرده، مادربورد قدیمی را با احتیاط و بدون این‌که انگشتانتان به قطعه‌های الکترونیکی برخورد کند، از لبه‌ها گرفته از داخل کیس درآورده روی یک میز چوبی بگذارید.

قدم سوم

مادربورد جدید را داخل کیس در جای مخصوصش قرار داده و محکم روی پایه‌های نصب شده در بدنه کیس پیچ کنید.

قدم چهارم

خیلی آرام و با دقت ماژول‌های RAM (حافظه رم) را داخل شکاف‌های اتصال حافظه (که معمولا در قسمت بالای مادربورد قرار دارند) وارد کنید و ضامن‌های پلاستیکی را در فرورفتگی کنار ماژول‌های حافظه بیندازید تا آنها را داخل اسلات‌ها محکم نگه‌دارد.

قدم پنجم

در این مرحله خیلی با دقت پردازنده را بردارید و دقیقا موازی روی سوکت نگه‌دارید. سپس نوک پایه‌هایش را با سوراخ‌های سوکت مخصوص آن روی مادربورد میزان کرده و پایه‌های سوزنی شکل را به‌ آرامی وارد سوراخ‌های سوکت کرده و خیلی آرام و یکنواخت پردازنده را داخل سوکت فشار دهید تا پایه‌ها داخل سوکت جا بیفتند. حالا فن خنک‌کننده پردازنده را روی پردازنده گذاشته، پایه‌هایش را جا انداخته و در جایش محکم کنید.

قدم ششم

در مورد کارت‌های گرافیک (کارت ویدئو) به‌دنبال یک شکاف پایانه که طول آن تقریبا به اندازه انگشت وسط دست شما و خیلی باریک است، بگردید. این نوع شکاف اتصال از نوع پایانه‌های اتصال پی.سی.آی اکسپرس (PCI-e) است. ضامن کوچک پلاستیکی این پایانه اتصال را به سمت بیرون کشیده و آن را خیلی آرام و با ملایمت کارت با قرار دادن انگشت شست و اشاره دستتان در دو طرف کارت گرافیک و با فشار یکنواخت، وارد شکاف اتصال کنید. توجه داشته باشید ضامن کوچک پلاستیکی پایانه با ورود کارت باید از بدنه پایانه دورتر قرار بگیرد. این نشان می‌دهد کارت جا افتاده و ضامن پلاستیکی آن را داخل شکاف قفل کرده و محکم نگه‌داشته است. برای جا انداختن کارت‌های گرافیک خیلی طویل شاید مجبور شوید از هر دو دستتان استفاده کنید. بعضی از کارت‌ها که GPU دوبل دارند دارای دو پایه اتصال بوده و دو عدد پایانه اتصال پی.سی.آی اکسپرس را اشغال می‌کنند. برای کارت‌های دیگری نظیر کارت صدا، شبکه و... دنبال شکاف‌های پایانه‌ای بگردید که یک مقدار از پی.سی.آی اکسپرس کوتاه‌تر و پهن‌تر بوده و ضامن کوچک نگهدارنده راندارند. این پایانه‌های اتصال که پی.سی.آی (PCI)نامیده می‌شوند، معمولا در مجاورت شکاف‌های اتصال پی.سی.آی اکسپرس قرار دارند. پس از جا انداختن کارت گرافیک در شکاف اتصال، باید قسمت فلزی خارجی آن را به کیس پیچ کرده و در جایش ثابت و محکم کنید.

قدم هفتم

به آرامی دیسک سخت را در محل کشو مانندی که داخل قاب جعبه مخصوص هارد تعبیه شده وارد کرده و با پیچ‌های کوچک مخصوصش از بیرون در جایش محکم پیچ کنید. حالا کابل برق را که از پاور سیستم می‌آید به هارد متصل کرده و سپس باتوجه به این‌که دیسک سخت شما از نوع ساتا یا آی.دی.ای باشد، کابل مخصوص را که از مادربورد آمده به پشت دیسک سخت متصل کنید. معمولا کابل اتصال پاور و داده درایو ساتا ظریف و باریک‌تر بوده و اتصال کارت مانند است. در صورتی که کابل آی.دی.ای پهن‌تر بوده و اتصال آن با سوکتش سوزنی است.

قدم هشتم

بدنه گرداننده (درایوهای) لوح فشرده سی.دی و دی.وی.دی مانند دیسک سخت، اما بزرگ‌تر هستند. نصب و پیچ کردن و اتصالات برق و داده به مادربورد آنها نیز درست مانند دیسک‌های سخت است.

قدم نهم

در این مرحله نوبت به اتصال کابل‌های برق کیس و مادربورد رسیده است. سیم‌های متصل‌کننده دکمه‌های روشن‌/‌خاموش، ری‌ست و ال.ای.دی نشان دهنده کار دیسک سخت را که موجب اتصال کیس به مادربورد است، طبق تصاویر دفترچه راهنمای همراه مادربورد به جای مخصوصشان روی مادربورد متصل کنید. حالا اتصال برق مادربورد و پردازنده را که از پاور می‌آید به سوکت‌های مخصوصشان روی مادربورد متصل کرده و مطمئن شوید محکم در سوکت مادربور جا افتاده‌اند.اتصالات شبکه، یو.اس.بی در پشت کیس کاملا مشخص است. اتصال PS2 ماوس همیشه به رنگ سبز و اتصال صفحه‌کلید رنگ بنفش دارد. اتصالات صدا هم با رنگ مشخص شده‌اند و براحتی می‌توانید فیش‌های اتصال همرنگ را در جای خودشان متصل کنید.

قدم دهم

اگر سیستم از هسته گرافیکی پردازنده سری Core استفاده کند (در صورتی که سیستم مخصوص بازی نباشد)، مادربورد شما حتما باید روی خودش دارای چیپ‌ست گرافیکی باشد که در این‌صورت اتصالات ویدئو روی خود مادربورد در پشت کیس دستگاه تعبیه است، اما سیستمی که کارت گرافیک مستقل دارد، اتصال صفحه نمایش (VGA,DVI,HDMI) به درگاه اتصال مخصوص آن روی خود کارت گرافیک که از پشت رایانه بیرون زده، متصل می‌شود.

در پایان، در‌های کیس را بسته و در جای ثابتش زیر میز مخصوص رایانه قرار ‌دهید. سپس کابل برق و ماوس و صفحه کلید، بلندگو یا هدست و صفحه نمایش را به پشت کیس متصل کنید. حال با اتصال کابل برق سیستم به پریز برق، دستگاه را روشن کرده و نصب سیستم عامل و نرم‌افزارها و بازی‌ها را شروع کنید.

نکته: قیمت‌های ارائه شده قطعات، بهای تقریبی آنهاست و با توجه به وجود فاصله زمانی بین نگارش مطلب و چاپ و انتشار آن و با توجه به نوسانات قیمت قطعات رایانه در بازار، ممکن است این ارقام دچار تغییر شود. (ضمیمه کلیک)